"Blog Y2 477 - See Through God's Mercy"

Judge not, that you be not judged. Matthew 7:1.

        We are all the handiwork of God, created uniquely and beautifully, adorned with an inner radiance that reflects His craftsmanship. Only our God is truly perfect. Though we have been redeemed by His grace, we still carry weaknesses and shortcomings. We remain utterly dependent on the Holy Spirit, for without Him, we cannot take a single step. There is nothing in ourselves to boast about—our salvation was not earned but freely given while we were yet sinners.

          When we look upon others, let us remember where we once stood before the Lord redeemed us. Our natural eyes perceive only the surface; we do not know the burdens, battles, or hidden struggles others carry. The spirit of judgment and accusation does not come from God—it is the work of the enemy. It is not in the nature of our loving Father to condemn but to restore. As His children, let us earnestly pray that He grants us His eyes to see others, not through the lens of judgment, but through the depths of His mercy.

        The same grace that saved us is more than sufficient to redeem them. In His time, by His power, they, too, will be transformed. Let us remain steadfast in love, standing in intercession at His feet, trusting that His grace will reach even the farthest heart. May our souls be filled with His compassion, and may we be vessels of His boundless mercy. Luke 6:37 says: "Judge not, and you shall not be judged. Condemn not, and you shall not be condemned. Forgive, and you will be forgiven."

Reflection: Am I seeing others through God's mercy, rather than through judgment, remembering the grace that redeemed me and trusting in His power to transform lives?

நீங்கள் குற்றவாளிகளென்று தீர்க்கப்படாதபடிக்கு மற்றவர்களைக் குற்றவாளிகளென்று தீர்க்காதிருங்கள். மத்தேயு 7:1.

            நாம் அனைவரும், தனித்துவமாகவும் அழகாகவும் தேவனின் கைவேலையால் படைக்கப்பட்டவர்கள், அவரது கைவினைத்திறனால்  நாம் உள்ளான ஒளியால் அலங்கரிக்கப்பட்டிருக்கிறோம். நம்முடைய தேவன் மட்டுமே உண்மையிலேயே பரிபூரணமானவர். அவருடைய கிருபையால் நாம் மீட்கப்பட்டிருந்தாலும், இன்னும் பலவீனங்களையும், குறைபாடுகளையும் சுமந்து கொண்டிருக்கிறோம். நாம் பரிசுத்த ஆவியானவரை முழுமையாக சார்ந்திருக்கிறோம், ஏனென்றால் அவர் இல்லாமல், நாம் ஒரு அடி கூட எடுக்க முடியாது. பெருமை பாராட்ட நம்மில் எதுவும் இல்லை - நம்முடைய இரட்சிப்பு சம்பாதிக்கப்படவில்லை, ஆனால் நாம் இன்னும் பாவிகளாக இருக்கும்போது இலவசமாகக் கொடுக்கப்பட்டது. 

            நாம் மற்றவர்களை பார்க்கும் போது, கர்த்தர் நம்மை மீட்டதற்கு முன் நாம் எந்த நிலையிலிருந்தோம் என்பதை நினைவுகூருவோம். நமது இயற்கையான கண்கள் மேற்பரப்பை மட்டுமே உணர்கின்றன; மற்றவர்கள் சுமக்கும் பாரங்கள், போராட்டங்கள், மறைமுகப் குழப்பங்கள் ஆகியவற்றை நாம் அறிவதில்லை. நியாயத்தீர்ப்பு மற்றும் குற்றஞ்சாட்டும் ஆவி தேவனிடமிருந்து வரவில்லை—அது சத்துருவின் வேலை. கண்டனம் செய்வது நம் அன்பு பிதாவின் இயல்பு அல்ல, ஆனால் மீட்டெடுப்பது அவரது இயல்பு. அவரது பிள்ளைகளாக, நியாயத்தீர்ப்பின் கண்ணோட்டத்தால் அல்ல, ஆனால் அவரது ஆழ்ந்த இரக்கத்தின்மூலம் மற்றவர்களைப் பார்க்க அவர் தனது கண்களை நமக்கு வழங்க ஊக்கமாக ஜெபிப்போம்.

            நம்மை இரட்சித்த அதே கிருபை அவர்களை மீட்க போதுமானது. அவருடைய காலத்தில், அவருடைய வல்லமையால், அவர்களும் மாற்றப்படுவார்கள். அவருடைய கிருபை தூரமாக இருக்கும் இருதயத்தையும் மாற்றும் என்ற நம்பிக்கையோடு, அவருடைய பாதங்களில் பரிந்து பேசி நின்று, அன்பில் உறுதியாய் நிலைத்திருப்போமாக. நமது ஆத்துமாக்கள் அவருடைய இரக்கத்தால் நிரப்பப்படட்டும், அவருடைய எல்லையற்ற இரக்கத்தின் பாத்திரங்களாக நாம் மாறிடுவோம். லூக்கா 6:37 சொல்லுகிறது: “மற்றவர்களைக் குற்றவாளிகளென்று தீர்க்காதிருங்கள்; அப்பொழுது நீங்களும் குற்றவாளிகளென்று தீர்க்கப்படாதிருப்பீர்கள்; மற்றவர்களை ஆக்கினைக்குள்ளாகும்படி தீர்க்காதிருங்கள், அப்பொழுது நீங்களும் ஆக்கினைக்குள்ளாகத் தீர்க்கப்படாதிருப்பீர்கள்; விடுதலைபண்ணுங்கள், அப்பொழுது நீங்களும் விடுதலைபண்ணப்படுவீர்கள்.”

சிந்தனைக்கு: நான் மற்றவர்களை தீர்ப்பின் மூலம் அல்ல, தேவனின் கிருபையின் மூலம் பார்த்து, என்னை மீட்ட கிருபையை நினைவுபடுத்திக்கொண்டு, மாற்றவர்களுடைய வாழ்க்கையை மாற்றுவதற்கான அவரது சக்தியை நம்புகிறேனா?