"Blog Y2 496 - Grateful Hearts, Endless Praise"

The Lord will command His lovingkindness in the daytime, and in the night His song shall be with me— A prayer to the God of my life. Psalm 42:8.

        How beautiful is this verse, revealing the nature of our God! His eyes are always upon us, yet so often, we fail to recognize His presence. From morning until evening, He thinks of us, planning goodness for our lives.

        The Bible declares that our loving God showers His grace and lovingkindness upon us, and in response, our mouths should continually proclaim His wonders. As we lay down to rest at night, our hearts should recount His mercies throughout the day, and our lips should overflow with praises.

        Our prayers do not go unheard; they rise to the One who is the very source of our life. Let us hold on to this truth every day. His love and faithfulness will never fail us. He dwells within us! What a glorious truth! Let us, therefore, lift our voices in gratitude and worship, rejoicing in His steadfast love day and night. Psalm 16:7 says: "I will bless the Lord who has given me counsel; My heart also instructs me in the night seasons." 

Reflection: Am I truly recognizing and responding to God's constant grace and love by filling my heart with gratitude and letting my lips overflow with praise, day and night?

ஆகிலும் கர்த்தர் பகற்காலத்திலே தமது கிருபையைக் கட்டளையிடுகிறார்; இராக்காலத்திலே அவரைப் பாடும் பாட்டு என் வாயிலிருக்கிறது; என் ஜீவனுடைய தேவனை நோக்கி விண்ணப்பஞ்செய்கிறேன்.சங்கீதம் 42:8. 

            நம் தேவனுடைய சுபாவத்தை வெளிப்படுத்தும் இந்த வசனம் எவ்வளவு அருமையாக இருக்கிறது! அவருடைய கண்கள் எப்பொழுதும் நம்மீது இருக்கிறது, ஆனாலும் அடிக்கடி, நாம் அவருடைய பிரசன்னத்தை அடையாளம் காணத் தவறிவிடுகிறோம். காலை முதல் மாலை வரை, அவர் நம்மைப் பற்றி சிந்திக்கிறார், நம் வாழ்க்கைக்கு நன்மையைத் திட்டமிடுகிறார்.

            நம்முடைய அன்பான தேவன் தம்முடைய கிருபையையும், அன்புள்ள தயவையும் நம்மீது பொழிகிறார் என்று வேதாகமம் அறிவிக்கிறது, அதற்கு பதிலளிக்கும் விதமாக, நம்முடைய வாய்கள் தொடர்ந்து அவருடைய அதிசயங்களை அறிவிக்க வேண்டும். நாம் இரவில் ஓய்வெடுக்கப் படுக்கும்போது, நமது இருதயங்கள் நாள் முழுவதும் அவருடைய இரக்கங்களை சிந்திக்க  வேண்டும், நமது உதடுகள் துதிகளால் நிரம்பி வழிய வேண்டும்.

            நமது ஜெபங்கள் கேட்கப்படாமல் போவதில்லை; நம் வாழ்வின் ஆதாரமாக இருக்கும் தேவனிடம் அவை சென்றடைகின்றன. இந்த உண்மையை நாம் ஒவ்வொரு நாளும் பற்றிக்கொள்வோமாக. அவருடைய அன்பும் உண்மையும் நம்மை ஒருபோதும் கைவிடாது. அவர் நமக்குள் வாசம் செய்கிறார்! என்ன ஒரு மகத்தான உண்மை! ஆகையால், இரவும் பகலும் அவருடைய மாறாத அன்பில் மகிழ்ந்து, நன்றியுடனும் ஆராதனையுடனும் நமது குரல்களை உயர்த்துவோம். சங்கீதம் 16:7 சொல்லுகிறது: “எனக்கு ஆலோசனை தந்த கர்த்தரைத் துதிப்பேன்; இராக்காலங்களிலும் என் உள்ளிந்திரியங்கள் என்னை உணர்த்தும்.”

சிந்திக்க: நான் உண்மையாகவே தேவனின் நிலையான கிருபையையும் அன்பையும் உணர்ந்து, என் இதயத்தை நன்றியால் நிறைத்து, இரவும் பகலும் என் உதடுகளை துதியால் நிரப்புகிறேனா?