"Blog Y2 602 - Be His Beloved"

Of Benjamin he said: “The beloved of the Lord shall dwell in safety by Him, Who shelters him all the day long; And he shall dwell between His shoulders.” Deuteronomy 33:12.

Who is the beloved of the Lord? It is the one who does His will wholeheartedly, whose thoughts, desires, and actions are driven by one purpose: to please God alone. Such a person is truly beloved in the eyes of our Heavenly Father.

Our Lord longs for our love and devotion. When He sees deep love, sincerity, and commitment in our hearts, He fulfills His promises spoken in Psalm 91 and Psalm 121, and He becomes our constant shelter and protector. His presence surrounds us, both physically and spiritually.

When we love and obey Him, our hearts become His dwelling place. He holds us close, between His shoulders, like a shepherd carrying a cherished lamb, offering strength, comfort, and safety.

Yes, He is our Beloved, and we are His. How glorious and humbling it is to be called the beloved of God, embraced by His unfailing love! May our lives reflect such love that God Himself would say, “These are My beloved children, I will protect them and dwell among them.” What an honor, what a blessing, to be loved by the Most High! 

Reflection: Am I living to honor God wholeheartedly so that He holds me close like a treasured lamb, trusting Him to be my refuge and protector through every challenge I face?

பென்யமீனைக்குறித்து: கர்த்தருக்குப் பிரியமானவன், அவரோடே சுகமாய்த் தங்கியிருப்பான்; அவனை எந்நாளும் அவர் காப்பாற்றி, அவன் எல்லைக்குள்ளே வாசமாயிருப்பார் என்றான். உபாகமம் 33:12.

கர்த்தரின் பிரியமானவர் யார்? முழு இருதயத்தோடு அவருடைய சித்தத்தைச் செய்பவரே; அவருடைய எண்ணங்கள், ஆசைகள், செயல்கள் அனைத்தும் ஒரே நோக்கத்தால் உந்தப்பட்டு, அதாவது தேவன் ஒருவரையே பிரியப்படுத்துவதே. அத்தகைய நபர் நம்முடைய பரம பிதாவின் கண்களில் உண்மையிலேயே பிரியமானவர்.

நம்முடைய கர்த்தர் நம் அன்பையும் பக்தியையும் நாடுகிறார். நம் இருதயங்களில் ஆழமான அன்பையும், நேர்மையையும், அர்ப்பணிப்பையும் அவர் காணும்போது, சங்கீதம் 91 மற்றும் சங்கீதம் 121- ல் சொல்லப்பட்ட தம் வாக்குறுதிகளை அவர் நிறைவேற்றுகிறார், மேலும் அவர் நம்முடைய நிலையான அடைக்கலமும் பாதுகாவலரும் ஆகிறார். அவருடைய பிரசன்னம் நம்மைச் சரீர பிரகாரமாகவும் ஆவிக்குரிய பிரகாரமாகவும் சூழ்ந்துகொள்கிறது.

நாம் அவரை நேசித்து கீழ்ப்படியும்போது, நம் இருதயங்கள் அவருடைய வாசஸ்தலமாக மாறுகின்றன. ஒரு மேய்ப்பன் நேசமான ஆட்டுக்குட்டியைத் தன் தோள்களில் சுமந்து செல்வதுபோல, அவர் நம்மைத் தம் தோள்களின் மேல், நெருக்கமாக அணைத்து, பலத்தையும், ஆறுதலையும், பாதுகாப்பையும் அளிக்கிறார்.

ஆம், அவர் நம்முடைய பிரியமானவர், நாமும் அவருடையவர்கள். தேவனுடைய பிரியமானவர்கள் என்று அழைக்கப்படுவது, அவருடைய மாறாத அன்பால் அணைத்துக்கொள்ளப்படுவது எவ்வளவு மகிமையானது மற்றும் தாழ்மையானது! "இவர்கள் என் பிரியமான பிள்ளைகள், நான் இவர்களைப் பாதுகாப்பேன், இவர்களுக்குள் வாசம்பண்ணுவேன்" என்று தேவனே சொல்லும் அளவுக்கு நம் வாழ்க்கை அத்தகைய அன்பைப் பிரதிபலிக்கட்டும். உன்னதமானவரால் நேசிக்கப்படுவது எவ்வளவு பெரிய மதிப்பு, எவ்வளவு பெரிய ஆசீர்வாதம்!

சிந்திக்க: நான் எதிர்கொள்ளும் ஒவ்வொரு சவாலிலும் என் அடைக்கலமாகவும் பாதுகாப்பாளராகவும் இருக்கும்படி அவரை நம்பி, அவர் என்னை நேசமான ஆட்டுக்குட்டியைப் போல நெருக்கமாகப் பிடித்துக்கொள்ளும்படி தேவனை முழு இருதயத்தோடு கனம் பண்ணி வாழ்கிறேனா?